

Το κερί παράγεται από τους κηρογόνους αδένες των νεαρών μελισσών σε λεπτές, σχεδόν διάφανες νιφάδες που στη συνέχεια πλάθονται από τις μέλισσες για να αποτελέσουν την κηρήθρα, μια εκπληκτική κατασκευή !που αν και πανάλαφρη (άδεια ζυγίζει κάπου 100 γραμμάρια ) μπορεί να σηκώσει 3 και πλέον κιλά μέλι, το δε εξάγωνο σχήμα των κελιών της είναι σοφά επιλεγμένο για τη μέγιστη εκμετάλλευση χώρου.
Ο Αριστοτέλης πίστευε ότι η μέλισσες συλλέγουν το κερί από τα φυτά! Η άποψη αυτή επικράτησε μέχρι την αναγέννηση. Το 1744 ο γερμανός επιστήμονας Hombostelδιαπίστωσε ότι το κερί παράγεται από τις ίδιες της μέλισσες. Το κερί παράγεται από τους κηρογόνους αδένες των νεαρών μελισσών σε λεπτές, σχεδόν διάφανες νιφάδες που στη συνέχεια πλάθονται από τις μέλισσες για να αποτελέσουν την κηρήθρα, μια εκπληκτική κατασκευή !που αν και πανάλαφρη (άδεια ζυγίζει κάπου 100 γραμμάρια ) μπορεί να σηκώσει 3 και πλέον κιλά μέλι, το δε εξάγωνο σχήμα των κελιών της είναι σοφά επιλεγμένο για τη μέγιστη εκμετάλλευση χώρου.
Χρειάζονται κάπου 8 κιλά μέλι για να παραχθεί 1 κιλό κεριού.
Το κερί μελισσών είναι ένα αδρανές υλικό με υψηλή πλαστικότητα σε σχετικά χαμηλή θερμοκρασία (περίπου 32ο C). Είναι αδιάλυτο στο νερό και ανθεκτικό σε πολλά οξέα, αλλά είναι διαλυτό στους περισσότερους οργανικούς διαλύτες. Είναι μια λιπαρή ουσία που αποτελείται κυρίως από εστέρες. Από τα 284 συστατικά του κεριού τα 48 συνεισφέρουν στο άρωμά του.
Το κερί που παράγει ο μελισσοκόμος προέρχεται:
Το δεύτερο είναι το κερί που είναι καταλληλότερο για τις κεραλοιφές, τα καλλυντικά και τα φάρμακα.
Για χιλιάδες χρόνια, το κερί έχει βρει πληθώρα εφαρμογών από τον άνθρωπο. Έχει βρεθεί σε τάφους της Αιγύπτου, σε ναυάγια πλοίων των Βίκινγκ και ρωμαϊκά ερείπια. Ιστορικά, έχει χρησιμοποιηθεί και σε πολλές περιπτώσεις χρησιμοποιείται ακόμα:
Τα παραπάνω κείμενα στηρίζονται σε βιβλιογραφία και αναρτήσεις από τους παρακάτω